تنه دوچرخه :
شرکتهای تولیدکننده با در نظر گرفتن کاربری هر دوچرخه، بدنهٔ آن یا هاردتیل آن را از مواد و آلیاژهای
مختلفی نظیر فولاد ، آلومینیوم ، کربن و تیتانیوم میسازند .
بدنه دوچرخه فولادی (آهنی)
فولاد ، فلزی مقرون به صرفه برای تولید بدنهٔ دوچرخه است که از استحکام خوبی نیز برخوردار است؛ اما
با وجود این، بسیار سنگین است، به راحتی زنگ میزند و تقریباً قابل فرمدهی نیست.
دو آلیاژ فولاد رایج که امروزه در ساخت بدنهٔ دوچرخه استفاده میشوند، عبارتاند از: High tensile steel
(فولاد کششی بالا) و Chromoly steel (فولاد کرومی)
بدنه دوچرخه آلومینیومی
آلومینیوم ، محبوبترین آلیاژ در تولید بدنهٔ دوچرخه است؛ چون سبک است، بدنه یا همان فریم خشکتری
نسبت به فولاد دارد تا انتقال نیرو را بهتر انجام دهد و قابل فرمدهی است؛ به همین دلیل، تنوّع در
طراحی بدنهٔ آلومینیومی بسیار بالاست. آلیاژ آلومینیوم، بالاترین نرخ تولید را در شرکتهای سازندهٔ
دوچرخه به خود اختصاص میدهد. محبوبترین آلیاژ آلومینیوم، آلیاژ ۶۰۶۱ است .
بدنه دوچرخه کربن
مادهٔ دیگری هم به نام CF، فیبر کربن یا فیبر گرافیت وجود دارد که در تولید دوچرخههای رده بالا که
بیشتر در مسابقات کاربرد دارند، استفاده میشود. بدنههای ساختهشده از فیبر کربن، بسیار
سبکتر و خشکتر از آلومینیوم هستند و به همین دلیل، انتقال نیرو در آنها با کیفیت بالاتری صورت
میگیرد .
بدنه دوچرخه تیتانیوم
شرکتهای سازندهای که از تیتانیوم برای ساخت بدنهٔ دوچرخه استفاده میکنند، بسیار محدودند .
تیتانیوم بیشتر در دوچرخههای سفارشی استفاده میشود؛ چون فلز بسیار گرانقیمتی است . این
فلز رنگپذیر نیست؛ اما سبک، محکم و خشک است .